بسی حال بردیم درین سال سی... جای همه دوستانِ ماش پیتی خالی

چیزی که محتوی نداره، قافیه م نداشته باشه ازش کم نمی شه.
ولی بسیار عالی بود، حال و حول و حظ و حوظ و اینا بردیم و
یک بار دیگه ثابت کردیم که خیر، ما آدم نمی شیم، در هر جا و
مکان و مجلسی باشیم (عروسی، کنسرت، مهمونی..) بالاخره
باید یک جایی رو به هم بریزیم. خداییش آرزو به دل موندم یه
بار مثل یه خانوم با شخصیت یه حا 5 دقیقه وایسم.
جای همه خالی. آقای سروش، آقای علی، خانوم سلی، خانوم لادن،
با شما هم هستیم دوست عزیز!