اینجا کلاً کار من شده ملت رو به آرامش دعوت کردن. با هر کی حرف می زنم
هر ورد زبونمه که حالا مهم نیست، اعصاب خودتو خورد نکن، ولش کن، بابا
ارزش نداره. کلاً خودمم اینجوری شدم. یارو بوق می زنه، فحش می ده،
وسط خیابون وایمیسه، سفارت گند می زنه به 3 هفته زندگیم، کلاً عین خیالمم نیست.
یه نگاه عاقل اندر سفیه به یارو یا دیوار سفارت (فکر کن!) میندازم و به اون
بدبختی که بغلم داره از حرص می ترکه می گم ببین، اگه بخواس اینجوری اعصابتو
سر همچین چیزایی خورد کنی، به 40 سالگیم نمی رسی.
کلاً رله شدیم رفت. (نصف بیشترشم تقصیر این بی بی کینگ با اون صدای
لید بکشه)
به قرآن!